Als het buiten nat en kil wordt, en binnen de houtkachel weer
gaat branden, komt ook de breitas weer tevoorschijn.
Ik had de laatste tijd een beetje last van brei-block, de wollige variant op
writers-block. Stilletjes en eenzaam lagen een aantal breiwerkjes te
verstoffen.
Omdat ik bij nader inzien het model toch niet zo mooi vond.
Of omdat ik de
wol toch niet fijn vond breien (waarom was ik ook bezweken voor die acryl, als ik daar niet van houd?!?).
Of omdat ik bij dat hele dunne wollige mohairgaren
halverwege een fout had ontdekt die ik door de aard van het garen dus niet meer
kon uithalen om te corrigeren… ben nogal van de kritische, he.
Maar van DH’s favoriete handschoenen was er een kwijt
geraakt. Dus daar moest een nieuw stel komen, van hetzelfde patroon. Van fijne grijze yak-wol deze keer.
Voor mijzelf zette ik toen maar weer eens een möbius-sjaal
op, die zitten zo prettig, daar kun je er nooit genoeg van hebben. Van dezelfde Rowan Felted Tweed wol (kleur 170, Seafarer) voor mijzelf ook nog maar een stel van die vingerloze handschoenen-cum-arm-warmers opgezet.
Beide projectjes zijn momenteel nog in progress.
En toen ik mijn stitch markers zocht, kwam ik het
mohairen vestje-in-wording weer tegen. Jammer van die fout in de rug. Maar zou
iemand dat wel zien? Ok, IK weet het, dus ik blijf het zien… Maar van de
andere kant: ik was al zo ver, wegdoen is eigenlijk nog erger dan het
accepteren…
Dus nu staat de breitas weer naast de bank, voor het vullen
van die verloren uurtjes bij de televisie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten